Mijn eerste date met FC Barcelona

Lionel Messi in real life zien staat hoog op het verlanglijstje van mening voetballiefhebber. Zo ook van Ruben, die afgelopen weekend eindelijk naar Barcelona vloog voor deze missie.

Persoonlijk ben ik zelf niet zo’n van de bucketlists. Ik hoef niet te bungeejumpen, de Taj Mahal zie ik wel op foto’s en de heetste peper ter wereld laat ik graag aan me voorbijgaan.

Hetzelfde dacht ik lang over Lionel Messi. Ik kon hem perfect op tv zien, en anders was er wel Youtube. Maar toch, een goede vriend opperde al eens het idee van een weekendje Barcelona, en de vrije trap van Messi tegen Liverpool zorgde bij mij voor het allerlaatste zetje: voordat de Argentijn zou stoppen als prof (of onbereikbaar zou worden door in zijn geboorteland te gaan spelen), moest ik hem toch één keer live hebben zien spelen.

Uiteindelijk viel de keuze op de thuiswedstrijd tegen het hardspelende Getafe, dat betekende een duel tussen de nummers twee en drie. 

Ruim op tijd kwamen we aan bij het stadion. Of beter gezegd: bij het pretpark Barçaland. Duizenden mensen struinden langs de merchandise-kraampjes, schoten op een 2D-robotversie van Marc-André ter Stegen of kochten eten en/of drinken. Maar het hoogtepunt buiten het stadion moest nog komen: de Superstore. Deze winkel met allerhande Barça-merchandise telt maar liefst drie verdiepingen. Honderden mensen wilden voor de wedstrijd nog snel even een shirtje, petje of Monopoly-spel van de Blaugranas scoren. Gelukkig had ik mijn shirt al in de stad gekocht.

Na een snelle hap liepen we om het stadionterrein heen naar ‘onze’ ingang. De suppoost zei ons in het Catalaans iets over de drinkflesjes, en dat resulteerde erin dat ik met een doploos, halfgevuld flesje doorliep, en mijn medevincker zijn volle flesje cola probeerde te atten. Maar eindelijk konden we het stadion in.

Langzaam daalden we de trap af naar ons plekje, en ondertussen onthulde het stadion zich. Een gigantische arena doemde voor ons op. We zochten onze plekken op, namen wat foto’s en bewonderden het enorme bouwwerk waarin we ons bevonden. Ook andere toeristen trokken de smartphone om plaatjes te schieten, terwijl de Catalanen stoïcijns hun plaatsje in de zon innamen.

Om klokslag vier uur begon de wedstrijd. En de man waarvoor we kwamen deed de eerste vijf minuten helemaal niks. Messi liep wat rond en leek de tegenstander te bestuderen, zodat hij wist hoe de hazen liepen. En dat was effectief, want na ruim een half uur gaf de Argentijn een schitterende pass op Antoine Griezmann, die de bal prachtig binnenchipte: 1-0.

FC Barcelona leek toen enigszins los, na een moeizame start. Enkele minuten later kwam de bal terecht bij Sergi Roberto, die zonder nadenken de bal in de verre hoek plaatste: 2-0. Zonder echt groots te spelen stond de nummer twee van de Spaanse Eredivisie dus op een redelijk comfortabele voorsprong tegen de nummer drie. En de voorsprong had nog iets groter kunnen zijn, als Messi de vrije trap die hij onder het oog van vele (telefoon)camera’s nam, had gescoord.

Ook in de tweede helft kwam FC Barcelona maar niet tot grote hoogtes. Griezmann miste twee grote kansen, Messi vertoonde een aantal keer zijn kunsten op relatief veilige afstand van het doel, maar tot scoren kwamen de Catalanen niet meer. De Getafe-speler die voluit Ángel Luis Rodriguez Díaz heet, scoorde nog de aansluitingstreffer. Met wat meer scherpte en geluk had het ook 2-2 kunnen worden, en in de slotseconden had Messi nog een prachtige actie, maar die rondde hij af met een schot dat net te hoog gemikt was.

Een bezoekje aan FC Barcelona is op bepaalde vlakken een surrealistische ervaring, maar op andere vlakken is het ook een worstelende topclub. Het is oneerlijk om de ploeg van nu te blijven vergelijken met de toppers van Guardiola, maar het niveau dat de Blaugranas momenteel halen, is de club onwaardig.

Desondanks is het Camp Nou een bezoekje waard, zeker als je Lionel Messi nog nooit live hebt gezien. Dankzij tv en Youtube weet je ongeveer hoe goed hij is, maar toch is het magisch om hem op de gekste momenten drie man te zien uitspelen, alsof hij op een pleintje in Rosario staat en niet in een stadion met 90.000 man.


Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *