Het imago van RB Leipzig lijdt onterecht onder zijn sponsor

Afgelopen weekend maakte het veelbesproken RB Leipzig zijn debuut in de Duitse Bundesliga. Sympathisanten prijzen de snelle bestorming van de voetbalpiramide, terwijl critici wijzen op het vele geld van sponsor Red Bull. Want zo is het makkelijk scoren én je verdient er zowel geld als exposure voor je merk mee. Maar hoeveel reden is er om RB Leipzig te haten?

In maart 2014 schreven wij al eens over het Red Bull-imperium. Naast extreme sporten, zoals Air Racing en Crashed Ice-races, investeert het bedrijf achter de beroemde energiedrankjes ook in Formule 1 en voetbal. In onze geliefde sport bezit Red Bull inmiddels vier profclubs, die te vinden zijn in de Verenigde Staten, Brazilië, Duitsland en Oostenrijk. De laatstgenoemde is vooral bekend door de wedstrijd in februari 2014 tegen Ajax. De fans werden (worden?) lange tijd na de 0-3 nederlaag nog regelmatig zwetend wakker.

Een bedrijf dat vier profclubs bezit en ook nog nadrukkelijk investeert in andere sporten is een makkelijk slachtoffer van hoon en kritiek. Vooral omdat de sponsoring nogal ‘in your face’ is. De naam Red Bull komt telkens terug in de naam, behalve bij RasenBallsport Leipzig, omdat in Duitsland een voetbalclub geen bedrijfsnaam mag dragen. met uitzondering van Bayer Leverkusen (vernoemd naar het farmaceutische bedrijf Bayer), Carl Zeiss Jena (optisch bedrijf Carl Zeiss) en SV Wacker Burghausen (chemisch bedrijf Wacker Chemie).

De haat tegen prominente sponsornamen is bekend. Hoevaak walgen we niet van weer een stadionnaam zoals MAC3PARK Stadion (PEC Zwolle), het Forklift Mitsubishi Stadion (voormalige naam van het huidige Yanmar Stadion van Almere City) of het Emirates Stadium van Arsenal? Het helpt als de naam al sinds mensenheugenis bestaat, zoals het Philips Stadion van PSV.

De prominente manier van naamsbekendheid verwerven door je naam aan een voetbalclub te verbinden kan in Duitsland niet rekenen op veel sympathie. Logisch, toch? Nou, het al eerder genoemde Bayer Leverkusen wordt gesteund door een farmaceutisch bedrijf. Hoor je niemand over. Of Vfl Wolfsburg, dat kan rekenen op miljoenen van Volkswagen. Nee, consequent lijkt de Duitse voetbalfan niet te zijn.

De club, die in de huidige vorm sinds 2009 bestaat, kent veel haters. In de afgelopen jaren promoveerde RB Leipzig vier keer. Nogal wiedes, aldus de voetbalfan, met zo veel geld kan iedereen promoveren. En het is allemaal ter eer en glorie van de grote sponsor. En niet in het belang van Koning Voetbal.

De vraag is: Hoe terecht is de haat tegen RB Leipzig?

Laten we eerst eens kijken naar de handelswijze. Een club als Real Madrid wordt door veel mensen gehaat dankzij het levendige aankoopbeleid, denk alleen al aan de tientallen miljoenen die werden uitgegeven voor Gareth Bale, Cristiano Ronaldo, James Rodriguez en ooit Zinédine Zidane. Ook talloze andere clubs werden zwaar bekritiseerd vanwege geldsmijterij, zoals PSG, AS Monaco, Chelsea, Manchester City, Zenit St. Petersburg en enkele clubs uit de Verenigde Staten, het Arabisch schiereiland en China. Geen beleid, het was (en is) meer een wedstrijdje ver plassen.

Kunnen we daar RB Leipzig ook van beschuldigen?

De transferwaarde van de huidige selectie ligt volgens Transfermarkt.de rond de 66 miljoen euro. Ter vergelijking: de selectie van mede-promovendus SC Freiburg is 44 miljoen euro waard. De achterstand op titelkandidaten Bayern Munchen (582 miljoen euro) en Borussia Dortmund (340 miljoen) is voorlopig enorm.

Een ander cijfer: Het hoogste bedrag dat RB Leipzig tot nog toe heeft uitgegeven aan één speler is vijftien miljoen. Zowel voor Oliver Burke (Nottingham Forest) als voor Naby Keïta (zusterclub RB Salzburg) werd deze som neergelegd. SC Freiburg trok de portemonnee duidelijk minder ver open, voor de duurste aankoop van deze zomer, Caglar Söyüncü (van het Turkse Altinordu), werd 2,5 miljoen euro betaald.

De financiële slagkracht van de Red Bull-boys is dus duidelijk. Degradatie is ver weg door de biljetten waar de club mee kan wapperen. Alleen, waar gaat het geld precies heen?

Om te beginnen met die twee recordaankopen, zij werden beiden deze zomer gehaald. Het gaat hier niet om gevestigde namen en zeker niet om uitgerangeerde vedettes die er puur voor de naamsbekendheid van de club rondlopen, zoals Indiase en Chinese clubs als tactiek hanteren. Burke is een 19-jarige Schotse rechtsbuiten die al enkele interlands speelde, terwijl Keita een 21-jarige Guinese middenvelder is die in 2014 vanuit Frankrijk naar het Red Bull-imperium werd gehaald. Ook zeven andere spelers uit de top-10 duurste spelers van RB Leipzig, waaronder Timo Werner, Davie Selke en Massimo Bruno (nu verhuurd aan Anderlecht), zijn niet ouder dan 23.

Het transfergeld gaat dus vooral naar jonge, talentvolle spelers. Daarnaast investeerde Red Bull-topman Dietrich Mateschitz 33 miljoen euro in een nieuw jeugdcomplex.

De scepsis wat betreft RB Leipzig lijkt in eerste instantie terecht. Je koopt een club op het vijfde niveau, pompt er geld in en dan komt het succes vanzelf. Maar er wordt niet klakkeloos en grenzeloos met geld gesmeten. Het beleid is duidelijker dan bij de KNVB of bij Ajax. Er wordt geïnvesteerd in de jeugd, en voorlopig met succes. Het is alleen zo jammer dat het imago van Red Bull een positievere algemene opinie voorlopig in de weg staat.


Reacties

Eén reactie op “Het imago van RB Leipzig lijdt onterecht onder zijn sponsor”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *