Vroeger vertelde Enzio’s vader hem wat de term Mickey Mouse competitie inhield. Inmiddels lijkt die benaming flink over datum, en dus gaat hij op zoek naar een nieuwe naam voor de Eredivisie.
Toen ik nog een klein ventje was en voor het eerst een VI opensloeg, las ik over de Mickey Mouse competitie. Ik wist niet precies wat daarmee bedoeld werd, dus legde mijn vader toen uit dat de Nederlandse Eredivisie in Europa maar een hele kleine competitie is, met clubjes die veel minder goed zijn dan die in Engeland, Spanje, Italië en Duitsland. In vergelijking met hen, zijn wij zo klein als Mickey Mouse. Sinds dat moment zijn de begrippen ‘Eredivisie’ en ‘Mickey Mouse’ in mijn hoofd onlosmakelijk verbonden. Hoe veel jaren er ook voorbij gaan en hoe leuk de competitie toch ook is, met het fijne aanvallende voetbal en de vele goals, altijd zullen we slechts een Mickey Mouse landje zijn in vergelijking met de rest. Maar dat wereldbeeld dat ik al die jaren heb gehad, moet misschien weleens herzien worden. Misschien is het tijd om de zaken eens opnieuw te analyseren, en dan tot de conclusie te komen dat de Eredivisie helemaal geen Mickey Mouse competitie meer is.
We zijn namelijk veel slechter dan dat geworden. Kijk nou eens. FC Barcelona benadert een wedstrijd tegen onze landskampioen Ajax zoals het Nederlands Elftal zich klaarmaakt voor een potje tegen Andorra. Ja, werken aan het doelsaldo zou weleens lastig kunnen worden, aangezien ze “de bus voor het doel parkeren” en “alle ballen naar voren schieten”, maar verder moet het geen probleem zijn. Op de automatische piloot wint Barcelona met slechts 4-0 van Ajax, want “het is soms moeilijk je op te laden voor zulk soort wedstrijden”. Het is zelfs zo erg dat Frank de Boer niet ontevreden was, terwijl zijn Barça-collega Martino amper kon juichen met de winst. Ajax is het Andorra van Europa. Zoals het voor Andorra een sprookje is om zich ooit te kwalificeren voor een WK of EK, is het voor Ajax een gigantisch wonder als het ooit kan overwinteren in de Champions League. Het is zo onbereikbaar.
En dan verliest PSV ook nog eens met 2-0 van Ludogorets, de club van ’s werelds grootste Michel Platini-wannabe. 2-0! Dat is kansloos hoor, dat is tragisch, tegen een club uit Bulgarije voor huilend uit luid, we verliezen van Bulgaren. We verliezen van Russen, we verliezen van Roemenen, we verliezen zelfs van Luxemburgers, het enige soort mensen dat slechter voetbalt dan Andorrezen. Maar ze voetballen wel beter dan wij. Als ik nu een zoontje zou hebben en die zou vragen wat de Mickey Mouse competitie is, kan ik niet zeggen dat de Engelsen, de Duitsers, de Spanjaarden en de Italianen veel beter zijn dan wij. Nee, dan moet ik ook zeggen dat de Russen en Oekraïners veel beter zijn, dat de Portugezen veel sterker zijn, dat de Fransen ons met hun voeten aan elkaar gebonden van de mat tikken, dat Turkije betere clubs levert, dat er aan de overkant van de oceaan in Brazilië veel beter gevoetbald wordt, dat de Zwitsers in tegenstelling tot ons nog wel eens ‘een Chelsea’ kunnen verslaan en dat we het moeilijk hebben met Roemenen, Bulgaren en Luxemburgertjes.
Maar weet je wat ik zou zeggen tegen mijn zoon, om me die waslijst te besparen? Dat we vroeger een Mickey Mouse competitie hadden, vroeger, toen alles beter was en je vader nog vaker iets van LEGO kocht dan van IKEA. Maar inmiddels moeten we de Eredivisie vergelijken met een veel kleiner wezen dan Mickey Mouse. De Eredivisie, dat is een Maya de Bij competitie, een Japie Krekel competitie, een Gingerbread Man competitie, een Higgs-deeltje competitie of (maar nu overdrijf ik misschien) zelfs een Wesley Sneijder competitie. We zijn een zandkorrel in de orkaan van de Champions League, een uitgeknepen steenpuist op de harige rug van het Europese voetbal, een polletje in het veel groenere gras van al onze voetbalburen. Wij zijn microscopisch, wij zijn ‘het lachertje’, de eeuwige lummel in Europa’s eeuwige rondo. Als Europa zou pispoten, zou Nederland als laatste gekozen worden. En meteen op keep worden gezet. Wij zijn de loser die de pionnen op moet ruimen, de sukkel die als laatste onder de douche mag, het lulletje dat de tenues moet wassen. Wáren we nog maar Mickey Mouse.
Pingback: Waarom Nederland nog een beetje meetelt in Europa | Buitenkant Voet
Ik kan mij hier niet in vinden. Als we puur naar de UEFA Competitiecoëfficiënten kijken staat Nederland op een negende plek, met net boven ons Oekraïne en onder ons staan onze zuiderburen, samen met Zwitserland, Turkije, Griekenland en in mindere mate Tsjechië.
Hoe kom je erbij dat FC Barcelona tegen Ajax het veld opgaat met als doel aan het doelsaldo te werken. FC Barcelona heeft zelfs verloren! Ook dit seizoen bleef Ajax staande tegen het rijke Paris Saint Germain, de landskampioen van de aankomende tien jaar in Frankrijk (dat ver boven onze Mickey Mouse competitie uitreikt).
Wel moet ik je gelijk geven dat onze competitie geen Mickey Mouse competitie is, niet meer. Landen als Portugal en Rusland zijn nu de Mickey Mouse competities. Ze leveren goede clubs, maar niet goed genoeg om een serieus gevaar te zijn voor de echte topclubs.
Nederland is een niveau lager gezakt, maar niet tot het niveau Luxemburg. Je moet wel beseffen dat FC Utrecht op het moment van de uitschakeling midden in het voorseizoen zat en compleet opnieuw opgebouwd moest worden na het vertrek van vele spelers. Onze eigen Aurélien Joachim speelde als ik mij niet vergis bij die club. Hierna speelde hij bij Willem II en RKC Waalwijk als eerste spits. Het gebeurd een FC Utrecht wel eens dat ze van zo’n club verliezen en in de situatie waarin ze zich op dat moment verkeerden is dat ook helemaal niet zo gek. Overigens zou FC Utrecht de groepsfase toch niet hebben gehaald omdat we niets aan zo’n club in Europa hebben. Voor het Nederlandse voetbal is het het beste dat de beste clubs zich plaatsen voor Europees voetbal, zo niet de voorronde. Als we realistisch zijn weten we dat de clubs die plotseling een goed seizoen hebben en zich plaatsen voor Europees voetbal (ADO Den Haag, FC Utrecht en nu ook FC Groningen) het toch niet zouden redden tot de groepsfase. Dit seizoen hadden we veel meer aan de andere finalist van de play-offs, AZ, gehad. Die zouden Aberdeen wel hebben verslagen. Maar dit allen terzijde.
Nederland zal altijd een opleidingsland blijven. Maar er komen weer tijden dat Ajax een keer overwinterd in de Champions League, de nummer twee van de competitie zich plaatst voor de groepsfase en dat er een Nederlandse club in de halve finale van de Europea League komt. Als we die lijn dan voortzetten zal de kampioen van Nederland weer een vaste waarde worden in de knock-out fase van de Champions League, plaatst de nummer twee zich jaarlijks voor de groepsfase en spelen er niet één maar twee teams in de halve finale van de Europa League. Met als gevolg dat Nederland weer stijgt op de ranglijst. Maar dan moeten we als Nederlandse clubs zijnde vast houden aan de filosofie die clubs als Ajax, Feyenoord en PEC Zwolle volgen, en dan komt het goed. Het heeft gewoon tijd nodig.