2020 was een [vul hier een clichématig bijvoeglijk naamwoord in] jaar. Ook op voetbalgebied. Wij focussen bij het terugblikken op het afgelopen jaar graag op de lichtpuntjes, de mierzoete kersen op de mislukte taart, de reddingsboeien in de woeste zee.
Welke clubs en spelers maakten het jaar 2020 leuk? Dit kan om allerlei redenen zijn, maar alleen leuk voetballen is niet genoeg om in ons jaaroverzicht te komen. Je moet echt iets bijgedragen hebben.
Clubs
Telstar
Als het je niet lukt om in de Keuken Kampioen Divisie om de prijzen te strijden, moet je zorgen dat je op een andere manier opvalt. Telstar, door velen gedoopt tot de ultieme cultclub, liet zich dit jaar van zijn beste kant zien. Naast het eerbetoon aan meubelstuk Frank Korpershoek bedachten de Noord-Hollanders een actie, toen het kabinet geen publiek meer toestond bij voetbalwedstrijden. Voor een klein, bijna symbolisch bedrag kon je een kaartje kopen voor een wedstrijd waar je niet bij mocht zijn. De opbrengst ging naar Stichting Support Casper, dat onderzoek naar alvleesklierkanker financiert.
Bayern München
Liverpool won weliswaar (eindelijk) de Premier League, en legde regelmatig adembenemend voetbal op de mat, toch gaat de titel voorbeeldtopclub naar Bayern München. Na de Europese lentestop rijgen de Zuid-Duitsers de overwinningen aaneen, met aan het roer een voormalig assistent-coach. En in de gelederen hebben ze onder meer een wedergeboren Duitse doelman, een zeer getalenteerde Canadees, een Pools fenomeen en een Duitse middenvelder die zo is veranderd sinds zijn komst dat hij een soort Pokémon is die geëvolueerd is naar zijn volgende vorm.
Atalanta Bergamo
Niet de meest originele keuze, maar we kunnen niet om Atalanta Bergamo heen. Een verzameling van spelers die uit de Eredivisie gehaald zijn en spelers die elders geen potten konden breken. Trainer Gian Piero Gasperini heeft er een veelscorende ploeg van gemaakt, die door de speelstijl ook nog wel eens tegen een zeperd loopt, zoals in het CL-duel tegen Liverpool (5-0). Maar de indrukwekkende prestaties wegen toch echt zwaarder.
AC Milan
We blijven in Italië, want modestad Milaan begint weer een voetbalstad te worden. Internazionale heeft zich met goed beleid, mooie transfers en – uiteraard – een zakje geld weer in de top genesteld. Maar ook de AC is goed bezig. Over transfers wordt een stuk beter nagedacht dan enkele jaren geleden, zelfs Zlatan bleek een schot in de roos. Niet alleen staat supertalent Gianluigi Donnarumma onder de lat, maar ook ‘nieuwe Pirlo’ Sandro Tonali lijkt voorbestemd tot grote dingen.
RKC Waalwijk
Terug naar ons eigen land. Want RKC, dat in het abrupt afgebroken vorige seizoen nog stijf onderaan stond, hield vertrouwen in trainer Fred Grim, haalde een aantal spelers (waaronder veteraan Ola John) en misschien het belangrijkste: de ploeg blijft verzorgd voetbal spelen. Geen negatief degradatiespel. En met succes, voorlopig is het degradatiespook nog ver weg.
LOSC Lille
Je topspits en je topverdediger verkopen en daarna beter presteren: het is weinig clubs gegeven. Maar Lille kocht doodleuk de veelbesproken Sven Botman van Ajax, en haalde Jonathan David op bij AA Gent. En nu staat de ploeg tegenover datzelfde Ajax in de knockoutfase van de Europa League, en weet het voorlopig seriekampioen PSG onder zich te houden. Het moet wel heel gek lopen, willen er volgende zomer niet weer een aantal spelers voor een berg geld de deur uit lopen.
Vitória Guimaraes
Al eerder schreven we over deze Portugese club, omdat de manier waarop zij aankoop Ricardo Quaresma presenteerde, legendarisch is. Maar ze haalden ook een aantal jonge talenten, zoals Noah Jean Holm (RB Leipzig), Lyle Foster (AS Monaco) en Nicolas Tie (Chelsea). En voorlopig strijdt Vitória met SC Braga om een plekje direct achter de Grote Drie in Portugal.
Bayer Leverkusen
Om Bayer Leverkusen kunnen we niet heen. Al sinds de entree van Peter Bosz spelen ze het kenmerkende superaanvallende voetbal. En dit keer lijkt het écht resultaat te hebben. Met Daley Sinkgraven – we waren hem bijna vergeten – op de linksbackpositie en een toptalent als Florian Wirtz voorlopig nog binnenboord is dit Bayer tot mooie dingen in staat. Over het onvermijdelijke Bayern moeten we maar niet te veel nadenken.
Leeds United
De prestaties van Leeds United zijn niet om over naar huis te schrijven, maar als je graag goals gescoord ziet worden, zit je goed bij de Bielsa Boys. De nummer 14 van de Premier League heeft de meeste tegengoals van alle clubs, maar scoorde vaker dan Manchester City. Marcelo Bielsa is zo’n trainer waarvoor we altijd een zwak zullen hebben, ook als zijn ploeg met een schuin oog naar de degradatieplekken moet kijken.
Spelers
Bart Vriends
De Slimste voetballer van de Eredivisie, tot het tegendeel bewezen is. Bart Vriends, verdediger van Sparta, maar vooral ook een slimme, welbespraakte en sympathieke vent. Zijn deelname aan De Slimste duurde ‘slechts’ drie afleveringen, maar daarin wist hij vele harten te stelen. Ook heeft hij sinds een tijdje een podcast met collega’s Thomas Verhaar en Maarten de Fockert. Een show die de grote onderwerpen niet schuwt.
Zlatan Ibrahimovic
Een speler waar iedereen, ook niet-voetballiefhebbers, een mening over heeft. En een man die al vaker besproken is op onze site. Werd door velen na zijn tijd bij Manchester United al richting pensioen geduwd, maar zelf besloot de Zweed nog te gaan spelen in de VS. Het bleek allesbehalve zijn slotakkoord. Een zware kruisbandblessure in 2016/17 en een recente coronabesmetting weerhielden Zlatan er niet van om dit jaar de Serie A te domineren. Dankzij zijn acht goals in vijf wedstrijden leidt zijn club AC Milan voorlopig de Italiaanse dans.
Mario Götze
Wat doe je als je, geplaagd door blessures en een stofwisselingsstoornis, moet vertrekken bij je jeugdliefde, en iedereen je op je 28e al heeft afgeschreven? Plotseling komt er een club op je pad die je redelijk kent, maar die niet direct van hetzelfde niveau is als je oude club. De trainer ken je wél goed. Mario Götze wilde in relatieve rust weer lekker gaan voetballen, dus koos hij voor PSV. Een grote stunt van de Eindhovenaren, maar vooral een prachtige keuze van de Duitse voetballer. Je gunt hem na alle problemen uit het verleden het allerbeste.
Marcus Rashford
De reden dat we dit lijstje überhaupt in het leven hebben geroepen. Marcus Rashford helpt mee aan de voorzichtige revival van de gevallen grootheid Manchester United. Maar belangrijker: hij helpt miljoenen mensen in Groot-Brittannië aan een simpele levensbehoefte: eten. Zeker door corona slaat de armoede hard om zich heen aan de andere kant van de Noordzee. Maar als een moderne superheld zet Rashford zijn invloed, intelligentie en eloquentie in om de politiek te wijzen op één van hun hoofddoelen: zorgen voor de kwetsbaren in de samenleving.
Dia Saba
Een verhaal waar je makkelijk cynisch over kan doen, en waarbij je een aantal kanttekeningen kan plaatsen. Maar toch is het mooi dat er voor het eerst een Israëlisch international voor een Arabische voetbalclub ging spelen. Dia Saba tekende een contract voor twee jaar bij Al Nasr in de Verenigde Arabische Emiraten. Een mooi lichtpuntje, aangezien Israël en de omliggende landen allesbehalve dikke vrienden zijn.
Hakim Ziyech
Stapje voor stapje klom hij de trap op. Van sc Heerenveen naar FC Twente naar Ajax. En nu bij Chelsea. Hakim Ziyech was (en is) altijd omgeven door twijfels. Of het nu om zijn balverlies ging, zijn instelling of zijn houding. In de ogen van sommigen zal hij het nooit goed kunnen doen. Des te mooier is het dat deze grote meneer in de Premier League gewoon verder gaat waar hij was gebleven: enorm mooi en goed voetballen.
Hilmar Leon Jakobsen
Als het over de kleinere voetballanden gaat, is de grap van een team vol stucadoors en loodgieters snel gemaakt. Hilmar Leon Jakobsen, geboren op de Farøer Eilanden, doet dat net even anders. De 23-jarige begon dit kalenderjaar namelijk met een WK-kwalificatiewedstrijd. Van handbal. Maar door corona werd die sport stilgelegd, en besloot hij in een reserve team van HB Torshavn te gaan voetballen. Met uiteindelijk een oproep voor het nationale voetbalelftal tot gevolg.
Sherida Spitse
Lang voordat de casual voetbalkijker het Nederlands Elftal naar een Europese titel schreeuwde, speelde Sherida Spitse al interlands. Inmiddels gaat de teller richting de 200(!). De Friezin met de heerlijke traptechniek kwam in clubverband uit voor sc Heerenveen, FC Twente en de Noorse ploegen LSK en Valerenga. Maar vanaf 1 januari 2021 is zij, net als enkele andere Oranje-toppers te zien in de Eredivisie. Ze trekt namelijk het Ajax-shirt aan. Laten we hopen dat zij voor de Amsterdamse ploeg nog voor haar voetbalpensioen een ‘Klassieker’ kan spelen tegen Feyenoord.
Mohamed Ihattaren
Zoals bij veel talenten kwam dit jaar de twijfel over Mohamed Ihattaren. Maar in de argumentatie werd nogal eens de dood van zijn vader in 2019, zijn familiecultuur en zijn ‘mindset’ erbij gehaald, en dat is op zijn zachtst gezegd ranzig. Zijn trainer Roger Schmidt zet hem een aantal keer op de bank, maar geeft hem sinds een tijdje ook weer kansen. Ihattaren blijft er zelf ook keihard voor werken, en scoorde tegen Fortuna Sittard een bevrijdende goal die met veel gejuich en vooral warmte werd ontvangen. Wij gunnen dit toptalent heel veel moois voor het nieuwe jaar.
Jan Oblak
Als je, zoals Diego Simeone, graag met defensieve zekerheid speelt, heb je wel een keeper nodig die daaraan kan meewerken. Jan Oblak bewijst al jaren uitermate geschikt te zijn, en keepte ook dit kalenderjaar weer alsof het hem amper moeite kost. Dit jaar bereikt hij een prachtige mijlpaal: honderd clean sheets in La Liga, als eerste buitenlandse doelman in de Spaanse competitie ooit. Een onverstoorbare man, zowel binnen als buiten het veld.
Eervolle vermeldingen: Real Sociedad, Aston Villa, Vitesse, Sergio Ramos, Romelu Lukaku, Robert Lewandowski
Geef een reactie